شهرسازی چند دهه گذشته کشورهای پیشرفته که طی دهه‌های اخیر در کشور ما نیز مشاهده شد، منجر به گسست محله‌های شهری از یکدیگر، وابستگی جدی شهروندان به خودروی شخصی، آلودگی هوا و ترافیک شدید، افزایش تعداد و شدت تصادفات و … شد. برای تغییر در این رویه، مفهوم توسعه پایدار به‌عنوان یکی از راهگشاترین راهبردها برای توسعه شهری مطرح شد.
شهر اهواز هم به تبعیت از سایر کلان‌شهرهای کشور وابستگی قابل‌توجهی به رویکرد توسعه مبتنی بر حمل‌ونقل شخصی پیداکرده است. در این پروژه، ابتدا ساختار فعلی سیستم حمل‌ونقل شهر اهواز شناسایی و بررسی شد و سپس در مقایسه با شهرهای مشابه و هم‌تراز داخلی و بین‌المللی مورد ارزیابی قرار گرفت.
در بررسی‌های بین‌المللی مشخص شد شاخص توسعه پایدار حمل‌ونقل یک شهر از 10 جزء تشکیل‌شده است که برخی مقادیر آن برای شهر اهواز صفر بوده و ازآنجاکه این شاخص به‌صورت حاصل‌ضربی تعریف‌شده است، لذا شاخص توسعه پایدار حمل‌ونقل همگانی شهر اهواز در شرایط فعلی مقدار صفر را نشان می‌دهد. برای تغییر در این وضعیت ابتدا تعدادی پروژه ساده، کم‌هزینه و بازمان اجرای بسیار کوتاه پیشنهاد گردید تا جهش اولیه در شاخص توسعه پایدار اهواز ایجاد شود. سپس بسته گسترده‌ای از انواع پروژه‌هایی که به بهبود این 10 آیتم کمک می‌کند پیشنهاد گردید که مجموع هزینه آن‌ها معادل اجرای یک تقاطع غیر مسطح در شهر اهواز است با این تفاوت که شاخص توسعه پایدار شهر اهواز را در تراز شهرهای با استاندارد بین‌المللی ارتقا می‌دهد. این پروژه به کارفرمایی دفتر فنی استانداری خوزستان و با مدیریت آقای دکتر سلیمانی انجام شد.
