کارفرما: وزارت راه و شهرسازی
طرح جامع حمل‌ونقل یک بسته پیشنهادی برای اولویت‌بندی توسعه حمل‌ونقل کشور در افق‌های مشخص است. در این فرآیند ابتدا به دلیل ماهیت پویا و دینامیک رفتار سفر و اثرپذیری آن از متغیرهای سطح بالاتری ازجمله جمعیت، اشتغال، هزینه سوخت و …، با استفاده از یک فرآیند ۴ مرحله‌ای و کالیبراسیون آن روی عملکرد فعلی شبکه حمل‌ونقل ترکیبی کشور، مدل ریاضی حمل‌ونقل شبیه‌سازی می‌شود. سپس با استفاده از تخمین متغیرهای سطح بالاتر با استفاده از اسنادی چون آمایش سرزمین و ورود داده آن‌ها در مدل‌های ساخته‌شده، برآورد سفرهای آینده و تخصیص جریان ترافیک روی شبکه در افق طرح صورت می‌گیرد که منجر به شناسایی مشکلات و گلوگاه‌های آینده خواهد شد که به‌منظور رفع آن‌ها پروژه‌هایی پیشنهاد خواهد شد. مهم‌ترین کاربردهای این زیرساخت نرم‌افزاری عبارت‌اند از:
– اولویت‌بندی پروژه‌های پیشنهادی بر اساس بیشینه منافع و بر مبنای محدودیت‌های مهمی ازجمله بودجه
– قابلیت ارزیابی هر پروژه پیشنهادی جدید مطرح‌شده توسط ذینفعان (نمایندگان مجلس، متخصصان و …)
علی‌رغم تلاش‌های صورت گرفته در دهه‌های گذشته، هرگز طرح جامع حمل‌ونقل کشور به خروجی نهایی و اولویت‌بندی پروژه‌ها نرسید. لذا در دهه ۹۰ با همکاری مشترک ۷ دانشگاه مطرح کشور، فاز یک مطالعات انجام و مقرر شد در فاز ۲ هر دستگاه اجرایی نسبت به انجام فاز ۲ اختصاصی همان مد حمل‌ونقلی اقدام نماید و سپس یک پروژه تحت عنوان یکپارچه‌سازی (تلفیق) مطالعات طرح جامع حمل‌ونقل کشور نیز تعریف گردید که یکپارچه‌سازی سناریوهای پیشنهادی و اولویت‌بندی آن‌ها در این پروژه انجام شود که تا مرحله مدیریت یکپارچه‌سازی و هماهنگ‌سازی نتایج فاز ۱ و تدوین شرح خدمات فاز ۲ با مدیریت آقای دکتر سلیمانی انجام و سپس تحویل دفتر طرح جامع حمل‌ونقل وزارت راه و شهرسازی شد.
